De waanzinnig indrukwekkend mooie Drakensbergen
1 augustus 2018 - Drakensbergen, Zuid-Afrika
Dag 8
Om half acht/acht uur worden we alweer wakker. Met z'n allen in een kamer is toch niet helemaal fijn. Ik mag altijd graag even een bakje koffie drinken maar dat is lastig te maken zonder geluid en in donker. Maar we reden ons gewoon weer. Langzaam aan maken we ons weer klaar voor het ontbijt.
De was is inmiddels zo veel dat we toch maar een was moeten doen. De receptie stuurde een mevrouw naar boven. Alle kledingstukken moeten we tellen en opschrijven. Meteen zien weer dat dit wasje ons veel te veel geld gaat kosten. Bijna 100 euro dat doen weer mooi niet. Er is ook wel een wasmachine waar ik het zelf kan doen. Dat geeft ons ook even mooi de tijd om even niets te doen. Demi en Tess hebben een ruimte gevonden waar ze spelen kunnen doen en binnen dart even heerlijk om te doen. Robin en ik gaan even lekker met een boekje buiten zitten. Totdat er allemaal aapjes aankomen. Die hebben een open raam gezien. Wat doen ze dat toch handig die aapjes. Een voor een klimmen ze naar binnen. Een leuk gezicht. Ineens valt en aapje mij vanachter ineens aan. Ik wordt gegrepen bij mijn arm. Snel probeer ik weg te komen maar hij wil alweer aanvallen. Robin probeert geen erg te jagen en ik spurt gauw onze kamer binnen. Robin ook snel naar binnen en glazen deur dicht! Het aapje springt nu tegen het raam aan. Echt bizar! Een van de ander aapjes gooit van boven een pakje melk naar beneden en onze 'terror' aap gaat daar zijn aandacht aan geven. Daarna hebben we hem gelukkig niet meer in de aanval gezien.
In de middag reden we naar Monks Claw zo'n 15 minuutjes van ons resort. Wederom een natuurpark waar je weer geld moet betalen om binnen te komen. De auto mochten we laten staan. Te voet zouden we een trail gaan doen naar een waterval. De kortste route was 2,5 km en zou ongeveer een uur duren. Vol goed moed gingen we op pad. Het eerste gedeelte was bergaf dus dat wou wil vlotten. We hadden prachtig mooie uitzichten over de bergen. Nu is het hier het einde van de winter. De natuur is bruin en dor. Heel af en toe piept er al een bloemetje door al het bruine heen. Je ruikt de lente ook al in de lucht. Het is nu al waanzinnig mooi hier, hoe mooi is het dan wel niet als alles in bloei staat?
Na een mooie wandeling komen we aan bij de waterval. Heel mooi. Je ziet wel dat ook hier het water niet is wat het zou moeten zijn. De waterval is ongeveer 3 meter breed een zou wel 12 meter breed moeten zijn denk ik. Desniettemin is het een prachtig gezicht. Er vliegen ook hele bijzondere vogeltjes zo door de vallei.
Onderweg terug zitten we nog een mooi beekje waar we over de stenen kunnen klauteren. Alleen als je de heenreis veel hebt gedaald dan moet je toch ook weer klimmen. Het was dus nog even een pittig klimmetje terug. Tess had er al gauw genoeg van, gelukkig herpakte ze zich halverwege weer een stapte zij ook weer flink door. Ze wist dat er een heerlijk verwarmd zwembad op haar stond te wachten.
Robin en Tess vermaken zich in het zwembad en Demi en ik lezen even een boekje op de kamer. Na een versnaperingetje is het ook alweer tijd om te eten. De meisjes proberen al steeds meer eten, ook omdat ze weten dat ze dan eerder en toetje krijgen. Ja een klein beetje chantage :)
Voordat we gaan slapen poolen e nog even een spelen we nog een potje pingpong.
===============================
Dag 9
Er staat geen wekker en toch zo'n we steeds op hetzelfde tijdstip wakker. Het ritueel begint weer van voor af aan. Vandaag hebben we er nog meer zijn in dan anders want weer gaan met een zipliner! Roetsen door de bomen!
Het is een klein stukje lopen van onze accommodatie. Zoals altijd worden we hartelijk ontvangen ook al zijn we een klein beetje te laat. In de briefing room wordt uitgelegd hoe sterk de kabels zijn wat we aan hangen en dat we altijd met 3 katrollen vast zitten. Super veilig klinkt dit.
Een 4x4 vrachtwagen staat klaart om ons naar boven te brengen. De rit er heen is erg stijl en hobbelig, maar we krijgen wel een prachtig uitzicht over ons hotel te zien. De eerste line die we krijgen is voor de uitleg. Iemand doet voor hoe je vast gaat een laat vervolgens zien hoe je met je hand (we dragen handschoenen) kunt afremmen. Robin mag als eerst. Hij wordt verrast door de gids, de gids maakt zijn katrol en gespen allemaal vast. Dat is relaxed! De meisjes worden ook steeds door deze jongens vast en losgemaakt. Heerlijk nu hoeven we daar ons geen zorgen om te maken. 12 zip lines. Waarvan er eentje 180 meter lang is. Wederom een gewéldige ervaring. Na de laatste line volgt er een behoorlijke klim naar boven. Daar breng de 4x4 ons weer naar beneden. Er wordt ons nog een lunch aangeboden en we kunnen nog het filmpje bekijken (en het liefste kopen natuurlijk). Erg leuk om te zien maar we hebben zelf zoveel beiden geschoten dat t wat overbodig is. Een andere route om het met hem breng ons weer terug bij het hotel.
Robin en de meisjes laten zich heerlijk verwennen met een massage. Volop genieten!
De laatste avond in Drakensbergen breekt alweer aan. De koffers worden weer ingepakt en we voor de laatste keer gebruik van het diner morgen vroeg op. Een ritje van 3 uur voor de boeg naar het vliegveld van Durban.
Deel 1 van onze reis zit er dan alweer op. Wat hebben we al veel meegemaakt. Ik ben zo onder de indruk van dit land. Inderdaad wat ligt arm en rijk dan dicht bijelkaar. De mensen zijn hier zo vriendelijk. Ze lachen altijd naar je een willen overal mee helpen. Als zij dan merken dat je ook geïnteresseerd in hem bent dan verandert hun beleefdheid in nog meer warmte. Ik hou ervan. Seya banga....
Om half acht/acht uur worden we alweer wakker. Met z'n allen in een kamer is toch niet helemaal fijn. Ik mag altijd graag even een bakje koffie drinken maar dat is lastig te maken zonder geluid en in donker. Maar we reden ons gewoon weer. Langzaam aan maken we ons weer klaar voor het ontbijt.
De was is inmiddels zo veel dat we toch maar een was moeten doen. De receptie stuurde een mevrouw naar boven. Alle kledingstukken moeten we tellen en opschrijven. Meteen zien weer dat dit wasje ons veel te veel geld gaat kosten. Bijna 100 euro dat doen weer mooi niet. Er is ook wel een wasmachine waar ik het zelf kan doen. Dat geeft ons ook even mooi de tijd om even niets te doen. Demi en Tess hebben een ruimte gevonden waar ze spelen kunnen doen en binnen dart even heerlijk om te doen. Robin en ik gaan even lekker met een boekje buiten zitten. Totdat er allemaal aapjes aankomen. Die hebben een open raam gezien. Wat doen ze dat toch handig die aapjes. Een voor een klimmen ze naar binnen. Een leuk gezicht. Ineens valt en aapje mij vanachter ineens aan. Ik wordt gegrepen bij mijn arm. Snel probeer ik weg te komen maar hij wil alweer aanvallen. Robin probeert geen erg te jagen en ik spurt gauw onze kamer binnen. Robin ook snel naar binnen en glazen deur dicht! Het aapje springt nu tegen het raam aan. Echt bizar! Een van de ander aapjes gooit van boven een pakje melk naar beneden en onze 'terror' aap gaat daar zijn aandacht aan geven. Daarna hebben we hem gelukkig niet meer in de aanval gezien.
In de middag reden we naar Monks Claw zo'n 15 minuutjes van ons resort. Wederom een natuurpark waar je weer geld moet betalen om binnen te komen. De auto mochten we laten staan. Te voet zouden we een trail gaan doen naar een waterval. De kortste route was 2,5 km en zou ongeveer een uur duren. Vol goed moed gingen we op pad. Het eerste gedeelte was bergaf dus dat wou wil vlotten. We hadden prachtig mooie uitzichten over de bergen. Nu is het hier het einde van de winter. De natuur is bruin en dor. Heel af en toe piept er al een bloemetje door al het bruine heen. Je ruikt de lente ook al in de lucht. Het is nu al waanzinnig mooi hier, hoe mooi is het dan wel niet als alles in bloei staat?
Na een mooie wandeling komen we aan bij de waterval. Heel mooi. Je ziet wel dat ook hier het water niet is wat het zou moeten zijn. De waterval is ongeveer 3 meter breed een zou wel 12 meter breed moeten zijn denk ik. Desniettemin is het een prachtig gezicht. Er vliegen ook hele bijzondere vogeltjes zo door de vallei.
Onderweg terug zitten we nog een mooi beekje waar we over de stenen kunnen klauteren. Alleen als je de heenreis veel hebt gedaald dan moet je toch ook weer klimmen. Het was dus nog even een pittig klimmetje terug. Tess had er al gauw genoeg van, gelukkig herpakte ze zich halverwege weer een stapte zij ook weer flink door. Ze wist dat er een heerlijk verwarmd zwembad op haar stond te wachten.
Robin en Tess vermaken zich in het zwembad en Demi en ik lezen even een boekje op de kamer. Na een versnaperingetje is het ook alweer tijd om te eten. De meisjes proberen al steeds meer eten, ook omdat ze weten dat ze dan eerder en toetje krijgen. Ja een klein beetje chantage :)
Voordat we gaan slapen poolen e nog even een spelen we nog een potje pingpong.
===============================
Dag 9
Er staat geen wekker en toch zo'n we steeds op hetzelfde tijdstip wakker. Het ritueel begint weer van voor af aan. Vandaag hebben we er nog meer zijn in dan anders want weer gaan met een zipliner! Roetsen door de bomen!
Het is een klein stukje lopen van onze accommodatie. Zoals altijd worden we hartelijk ontvangen ook al zijn we een klein beetje te laat. In de briefing room wordt uitgelegd hoe sterk de kabels zijn wat we aan hangen en dat we altijd met 3 katrollen vast zitten. Super veilig klinkt dit.
Een 4x4 vrachtwagen staat klaart om ons naar boven te brengen. De rit er heen is erg stijl en hobbelig, maar we krijgen wel een prachtig uitzicht over ons hotel te zien. De eerste line die we krijgen is voor de uitleg. Iemand doet voor hoe je vast gaat een laat vervolgens zien hoe je met je hand (we dragen handschoenen) kunt afremmen. Robin mag als eerst. Hij wordt verrast door de gids, de gids maakt zijn katrol en gespen allemaal vast. Dat is relaxed! De meisjes worden ook steeds door deze jongens vast en losgemaakt. Heerlijk nu hoeven we daar ons geen zorgen om te maken. 12 zip lines. Waarvan er eentje 180 meter lang is. Wederom een gewéldige ervaring. Na de laatste line volgt er een behoorlijke klim naar boven. Daar breng de 4x4 ons weer naar beneden. Er wordt ons nog een lunch aangeboden en we kunnen nog het filmpje bekijken (en het liefste kopen natuurlijk). Erg leuk om te zien maar we hebben zelf zoveel beiden geschoten dat t wat overbodig is. Een andere route om het met hem breng ons weer terug bij het hotel.
Robin en de meisjes laten zich heerlijk verwennen met een massage. Volop genieten!
De laatste avond in Drakensbergen breekt alweer aan. De koffers worden weer ingepakt en we voor de laatste keer gebruik van het diner morgen vroeg op. Een ritje van 3 uur voor de boeg naar het vliegveld van Durban.
Deel 1 van onze reis zit er dan alweer op. Wat hebben we al veel meegemaakt. Ik ben zo onder de indruk van dit land. Inderdaad wat ligt arm en rijk dan dicht bijelkaar. De mensen zijn hier zo vriendelijk. Ze lachen altijd naar je een willen overal mee helpen. Als zij dan merken dat je ook geïnteresseerd in hem bent dan verandert hun beleefdheid in nog meer warmte. Ik hou ervan. Seya banga....
dikke tut 💋❤️