Olifanten in Addo en ruige natuur in Tsitsikamma

Dag 11

Om 8.30 uur wordt ons ontbijt geserveerd in de eetkamer. Gisteravond hebben we een menu in moeten vullen en in een potje moeten stoppen bij de voordeur zodat Anse ( eigenaresse van het guesthouse) het ontbijt kan maken. Demi en Tess slapen om kwart over acht nog heerlijk maar w maken ze toch maar wakker. In hun pyjama mogen ze mee naar het ontbijt. We zijn toch de enige gasten. Het ontbijt is weet heerlijk. Een verse omelet wordt er voor Robin gemaakt en ik eet yoghurt met vers fruit. Er is toast en jam en ook is er melk en cornflakes. Natuurlijk is er ook verse sinaasappelsap. Deze sinaasappels zijn vers geplukt en daarna voor ons geperst! Fantastisch. De sap is heerlijk zoet.

Anse en David vertellen met veel passie over het bedrijf. Een sinaasappel hangt wel een jaar aan de boom. Hij heeft de hitte van de zomer nodig om sappig en ziet te worden, maar de kou van de winter heeft ie nodig om de juiste kleur te krijgen. David heeft plukkers uit Lesotho in dienst. Hij heeft ook wel plukkers uit de regio gehad maar die mensen willen niet zo hard werken. De mannen uit Lesotho werken hard en netjes. Gek eigenlijk hè dat de locals hier zelf niet werken. Addo is een heel arm gebied met op zich wel veel wat rijkere boeren. Anse en David proberen de mensen die voor hun werken te leren om bijvoorbeeld afval op te ruimen. Wij doen dat in de prullenbak maar hier wordt dat gewoon op de grond gegooid daar waar je staat. De locals die hier wonen zien dat van hun ouders en de kinderen zien dat weer van heen. Goed voorbeeld doet volgen een slecht voorbeeld helaas ook. David probeerd km deze gewoontes te doorbreken. Een mooi initiatief.

Addo staat bekend om het olifantenpark. Daarvoor zijn wij ook gekomen. We kiezen ervoor om zelf door het park te rijden in plaats van met een ranger. We hopen zo dat we een leeuw zullen zien vandaag, want die zijn er ook.
We zien al gauw veel Pumba's (wrattenzwijn) en zebra's. Even verderop staan twee mannetjes Kudu's (soort hert) te vechten. Soms rijden we wel een half uur en zien we alleen maar struiken. Op de kaart die we hebben meegekregen staan alle dieren die we kunnen vinden. Als je de eerste bent die een bepaald dier ziet krijg je 10 punten en vervolgens de punten die bij het dier hoort. Een olifant heeft bijvoorbeeld 4 punten maar een zeldzaam vogeltje kan er wel 10 hebben. Een leuk spel waar Tess zich heel erg mee vermaakt. Dan zien we onze eerste olifanten dichtbij. We hoorden van David dat de olifanten hier niet agressief zijn en heel erg aan auto's gewend waren dus we kwamen iets dichterbij dan ik eigenlijk zou durven. Nog steeds werd ik heel nerveus van die grote beesten. Er was een klein poeltje waar ze met een stuk of wat uit probeerden te drinken. Het werd een geduw en gebots! Een klein olifantje liet even van heen horen... Wat een lawaai.

Vele olifanten en Pumba's later hadden we nog stress geen leeuw gezien. Helaas... maar de honger bracht ons echt wel terug naar de uitgang. Van 11.15 tot 16.00 door het park zonder wat te eten. Een koekje en een mentosje was het enigste! Oops.

In de the guesthouse kleden we ons gauw om en drinken we nog een wijntje met Anse en David. Zijn hebben voor ons gereserveerd bij Africanos. Hier schijnen ze heerlijke sushi te hebben.
De sushi was ook echt verrukkelijk! Het duurde even voordat we het hadden maar het was het wachten waard.

==============================

Dag 12

Afscheid nemen van dit mooie plekje in Addo is moeilijk vandaag. We voelen ons hier zo welkom. Anse en David zijn zo aardig, eigenlijk hadden er nog wel even willen blijven... De meisjes vinden het hier ook leuk. Er zijn lieve hondjes waar ze mee spelen en knuffelen.
Na het ontbijt is het toch wel echt tijd. Weer gaan naar Tsitsikamma. Deze plek heeft hoge verwachtingen voor mij. De accommodatie ziet er op de foto's het allermooiste uit. De natuur die ik heb gezien in al ons speurwerk is ook waanzinnig. We rijden weer over Port Elisabeth. De arme huisjes en al het afval trekt aan ons voorbij. Het went gewoon echt niet.

De natuur om ons heen verandert langzaam in met bergen. De snelweg is nog redelijk vlak dan volgt er redelijk vlak landschap maar dat weer achter prachtige bergen. Ik moet steeds aan Heidi denken...

Aan de grote weg ligt ook ons niets accommodatie. We verblijven in een blokhut. T ziet er best heel leuk uit alleen alles is het wat veroudert. Het is nog redelijk vroeg op de dag (13.30 uu) dus we eten gauw een lunch en gaan er op pad naar de hang brug die ik graag wil zien. Deze bevind zich in een natuurpark waar we natuurlijk weer voor moeten betalen. Al onze gegevens worden weer opgeschreven en we mogen door. We rijden de berg af naar de kust. Aan het einde van de weg parkeren we de auto en gaan we te voet het Mouthpad op. Een prachtig ruige kustlijn.
Tientallen traptreden omhoog met dit mooie uitzicht en dan hebben we daar dé hangbrug. Wauw wat een uitzicht door de bergen heen. De hangbrug wiebelt als we erover heen lopen. Aan de overkant is een baai tussen de rotsen. Er liggen mooie witte stenen waar de meiden mooie torens van proberen te maken.

Op de weg terug besluiten we eens wat vroeger te gaan eten zodat we een relaxte avond kunnen hebben. We besluiten om Tsitsikamma in te gaan om een restaurant te zoeken. Het dorp blijkt onvindbaar. Stormrivers is wel vlakbij en lijkt weer een stuk opgezet te hebben speciaal voor de toeristen. Dat laatste had voor mij niet gehoeven maar we maken er even dankbaar gebruik van. We eten in een veredelde snackbar met Marilyn Monroe en Elvis Presley om ons heen.
Tsitsikamma is trouwens helemaal geen dorp maar dat is het hele natuur gebied hier. Weer wat geleerd.

De meisjes gaan gauw spelen als we terug zijn. Robin checkt even het nieus uit Nederland en ik ga in bad. Even niets doen is ook wel even lekker.